همیشه فکر میکردم تجربه خیلی خوبی بود اگر میشد جایی میرفتم که تنهای تنها باشم، ولی این مدتی که اینجا تنها بودم چیز جالبی رو متوجه شدم:
مشکلی که هست اینه که هر جا که بری خودت رو با خودت میبری!
ای فسانه، فسانه فسانه... ای خدنگ تو را من نشانه... ای دوای دل ای داروی درد... همره گريه های شبانه... با منِ سوخته در چه کاری؟
۳ نظر:
khare behet nagoftam vaghti mikhay beri too havapeyma savar shi jolo dar vaisa be in fekr kon ke mikhay bar gardi ye dafe bepar too havapeima intori dige khodetam ja mimoond inghadar moo damaghet nemishod. hala ham chizi nist ye 13 euro dige bede begoo in moohar o az tah bezanand.
azizam baradare man ye kam be khudet jourat bedeh hameh chi halehhhhhh migi na az haji bepors:P
salam, zaheran kh vaghte inja chizi neminevisi, man dashtam ye blog tu blogspot rah mindakhtam be esme fasaneh, ke didam yeki dige hast! majbur shodam benevisam " fasAAneh" hala umadam inja ye sar bezanam bebinam che khabare.
age umadi inja va in commento khundi, khosh'hal mosham sari ham beman bezani..
..to mapushan sokhanha ke dari..
ارسال یک نظر